van camping naar chateau naar camping
Door: Ingeborg
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
08 Juni 2012 | Frankrijk, Gotein-Libarrenx
Stond mijn tentje eergistermorgen helemaal alleen op de eigenlijk gesloten camping van Maubourguet en moest ik alles afsluiten omdat de wandelende pelgrims al weg waren. Eergisteravond vond ik mijzelf terug op het terras van een heus chateau met 6 ha land en bossen er omheen.
Ik had net besloten in het fraaie dorp Luquet, na een tocht van 40 km, met zicht op de Pyreneeën en schitterende dalen, om toch maar niet naar Lourdes te gaan, toen mijn telefoon ging, dat het zo jammer wad dat ik toch niet bij Jos en Ellen langs kon komen. Na wat heen en weer bellen wilde Jos, de broer van mijn lieve Voorburgse buurvrouw, mij wel komen halen in het dorp met de fraaie naam Pontacq, ongeveer 8 km van waar ik zat. Ik daar naar toe en mijn garmin liet mij de steilste helling afgaan die ik tot nu toe gehad heb. Er was een klein probleem, Jos had maar een kleine auto, ik moest in Pontacq mijn trouwe Santos kwijt. Ha dacht ik het gemeentehuis. Ik daar naar binnen en met wat Frans, wat Engels, handen en voeten begrepen ze dat ik mijn fiets daar voor een dag wilde stallen. Dat kon bij de gemeentewerf naast de grasmaaier.(zouden ze dat in Lansinserland ook doen?)
Na een uurtje kwam Jos en hij bracht me naar een fantastische plek, een chateau op een heuvel met uitzicht op de Pyreneeën. Daar heb ik heerlijk gezeten en werd ik warm onthaald door Jos en Ellen.
's morgens stond ik op het terras de bergen te bewonderen, met klassieke muziek op de achtergrond.
Mijn Santos stond de volgende morgen toen Jos me weer in Pontacq had gebracht nog naast de grasmaaier.
Ik besloot daarop toch maar naar Lourdes te gaan. De hoofdstraat met allemaal souvenirwinkels is niet aantrekkelijk, helemaal niet als je de stilte van de natuur gewend bent. Op de zeer brede oprijlaan naar de kerk en de grot mogen geen fietsen, dus ik heb de mijne maar met alle bagage erop vastgebonden aan een lantaarnpaal. De onderkerk is groot met allemaal afbeeldingen in mozaïek en veel goud, niet helemaal mijn smaak. De grot is klein, maar de wetenschap dat er miljoenen mensen komen om daar te bidden en kaarsen te ontsteken ontroerde me toch.
Van Lourdes ging de tocht naar het dorp Nay, echt langs de voet van de bergen en langs een snelstromende rivier. In Nay had ik een chambre d'Hote, een soort kinderkamer, maar de grootste teleurstelling was dat er in het hele dorp geen restaurant open was. Alleen de Casino had nog wat sandwiches, daar zat ik dan op een saaie kamer.
Vanmorgen op naar Oloron, het was bewolkt, waardoor de bergen weinig zichtbaar waren, zo nu en dan viel er een spat regen. Het was op zich een gemakkelijke tocht met in het begin klimmen en daarna afdalen. Oloron was wel de grootste teleurstelling, wat een ongezellig dorp. Maar ik heb het eind van het boekje bereikt, Van weeromstuit en omdat het ook geen mooi weer was ben ik maar verder gefietst in totaal 71 km, en kampeer nu in Mauleon. Het laatste stuk wad vrij saai, morgen wacht nog laatste vreselijk klim en dan St.-Pied-de-Port. Ik heb dan precies vier weken gefietst!
Ik had net besloten in het fraaie dorp Luquet, na een tocht van 40 km, met zicht op de Pyreneeën en schitterende dalen, om toch maar niet naar Lourdes te gaan, toen mijn telefoon ging, dat het zo jammer wad dat ik toch niet bij Jos en Ellen langs kon komen. Na wat heen en weer bellen wilde Jos, de broer van mijn lieve Voorburgse buurvrouw, mij wel komen halen in het dorp met de fraaie naam Pontacq, ongeveer 8 km van waar ik zat. Ik daar naar toe en mijn garmin liet mij de steilste helling afgaan die ik tot nu toe gehad heb. Er was een klein probleem, Jos had maar een kleine auto, ik moest in Pontacq mijn trouwe Santos kwijt. Ha dacht ik het gemeentehuis. Ik daar naar binnen en met wat Frans, wat Engels, handen en voeten begrepen ze dat ik mijn fiets daar voor een dag wilde stallen. Dat kon bij de gemeentewerf naast de grasmaaier.(zouden ze dat in Lansinserland ook doen?)
Na een uurtje kwam Jos en hij bracht me naar een fantastische plek, een chateau op een heuvel met uitzicht op de Pyreneeën. Daar heb ik heerlijk gezeten en werd ik warm onthaald door Jos en Ellen.
's morgens stond ik op het terras de bergen te bewonderen, met klassieke muziek op de achtergrond.
Mijn Santos stond de volgende morgen toen Jos me weer in Pontacq had gebracht nog naast de grasmaaier.
Ik besloot daarop toch maar naar Lourdes te gaan. De hoofdstraat met allemaal souvenirwinkels is niet aantrekkelijk, helemaal niet als je de stilte van de natuur gewend bent. Op de zeer brede oprijlaan naar de kerk en de grot mogen geen fietsen, dus ik heb de mijne maar met alle bagage erop vastgebonden aan een lantaarnpaal. De onderkerk is groot met allemaal afbeeldingen in mozaïek en veel goud, niet helemaal mijn smaak. De grot is klein, maar de wetenschap dat er miljoenen mensen komen om daar te bidden en kaarsen te ontsteken ontroerde me toch.
Van Lourdes ging de tocht naar het dorp Nay, echt langs de voet van de bergen en langs een snelstromende rivier. In Nay had ik een chambre d'Hote, een soort kinderkamer, maar de grootste teleurstelling was dat er in het hele dorp geen restaurant open was. Alleen de Casino had nog wat sandwiches, daar zat ik dan op een saaie kamer.
Vanmorgen op naar Oloron, het was bewolkt, waardoor de bergen weinig zichtbaar waren, zo nu en dan viel er een spat regen. Het was op zich een gemakkelijke tocht met in het begin klimmen en daarna afdalen. Oloron was wel de grootste teleurstelling, wat een ongezellig dorp. Maar ik heb het eind van het boekje bereikt, Van weeromstuit en omdat het ook geen mooi weer was ben ik maar verder gefietst in totaal 71 km, en kampeer nu in Mauleon. Het laatste stuk wad vrij saai, morgen wacht nog laatste vreselijk klim en dan St.-Pied-de-Port. Ik heb dan precies vier weken gefietst!
-
08 Juni 2012 - 17:33
Ivonne:
Lieve Ingeborg,
Dit klinkt allemaal veel meer ontspannen. Zo moet het zijn. En dat chateau op de heuvel met klassieke muziek op de achtergrond..wow..daarvoor zou ik zelfs een klein (tuin)slangetje voor lief nemen! Kan me voorstellen dat die kinderkamer met het droge broodje een immense tegenstelling was. Zijn er geen pelgrimages die van chateau naar chateau gaan? Ook daar kun je toch innerlijke rust en verdieping en afstand van het drukke leven ervaren? Ah, ik zal wel een luie snob zijn en des te meer bewonder ik dus jouw gigantische prestatie. Kom je al snel huiswaarts of bevalt de tocht nu steeds beter nu de druk van de ketel is?
Ik blijf je volgen hoor en misschien zie ik je eind juni als ik bij Gerri ben (diploma-uitreiking). XXX -
08 Juni 2012 - 17:43
Ivonne:
Hier ben ik nog een keer. Ik zie tot mijn ontsteltenis dat ik je vorige mail gemist heb.
En wat lees ik?
Berekoude nacht (zit er trouwens niet werkelijk een enkele beer in de Pyreneeën?) een schaterend kikkerkoor en schoten in de nacht?
Potverdorie het lijkt wel een krimi, werd er op de beer geschoten of was er andersinds onheil in de buurt? En jij alleen in je tentje in the middle of nowhere tussen dit alles en dan de volgende morgen met weinig rust en de kou nog in de benen weer op de fiets. Dat chateau is dus door OLH niet voor niks op je pad gekomen. Dàt noem ik nog eens voorzienigheid!
Weet je zeker dat die klassieke muziek geen engelenkoor is geweest?
XXX -
08 Juni 2012 - 18:25
Janny:
Hoi Ingeborg,
Je laatste etappes verlopen toch wel lekker soepel en het lijkt mij een prachtig traject zo langs de Pyreneeen. Nog een dag fietsen!! En wel al mooi dat optimistische boek al uitgefietst.
Lfs Janny -
08 Juni 2012 - 19:21
Annet:
Hoi Ingeborg,
De nachten zijn hier inderdaad nog behoorlijk fris en dan in een tent .... brr.
Dan ben je ook wel weer toe aan beter adres, klinkt goed, een chateau en mooie omgeving. En daarna meteen de sokken (rare uitdrukking trouwens) er weer goed in, 71 km wat een prestatie. In Nederland wordt elke fietstocht straks een makkie voor je. Sterkte morgen met de laatste klim. liefs
-
08 Juni 2012 - 19:26
Madeleine:
Hi Ingeborg,
Jij morgen de laatste etappe, wij morgen de bruiloft. Voor ons beiden een bijzondere dag. Veel plezier en vier je prestatie bij aankomst. Ik zal in gedachten ook even op jou proosten als ik het glas hef op het kerverse echtpaar.
Liefs en tot spoedig ziens in Nederland
Madeleine -
08 Juni 2012 - 19:31
Anje:
Hai Ingeborg,
ik zag net pas het vervolg van je verslagen, nadat ik in Zwitserland het eerste deel zag.
Ook ik vind het wijs van je dat je hebt besloten vlg jaar het Spaanse stuk te doen. Af en toe een dipje is goed maar het moet uiteindelijk wel leuk blijven. Ik ben benieuwd naar verdere verhalen.
Succes morgen met de laatste klimpartijen!!! En heb een goede terugreis!
Groetjes Anje -
10 Juni 2012 - 07:17
Gerri:
Ha die Ingeborg, misschienn had je als gebaar en als uiting van je onbedwingbare behoefte gemeentebelangen te dienen kunnen aanbieden met die grasmaaier enkele grasbermen te kortwieken ? Je hebt nu toch de tijd. Een mooi begin van een gemeentelijk vriendencontact tussen lansingerland en daaro is zeker wel ontstaan ? Enfin, ik was een paar dagen afgesloten van wifi en lees nu dat je bijna op je voorlopig eindpunt ben. Dan zie ik je gauw en zal ik je aan mijn brede boezem drukken. Mocht ik nu toch te snel gaan , geniet zeer en.....fijn dat je er straks weer bent. Dag, gerri -
10 Juni 2012 - 09:51
Hetty:
Hi Ingeborg,
Ja die boekjes, daar hebben wij het ook met regelmaat zwaar mee gehad. Misschien ligt hier een project voor je te wachten?;-)
succes met laatste kilometers,
Hetty
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
