de laatste vlakke etappe
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
01 Januari 1970 | Brazilië, Astorga
Wat kan fietsen toch een feest zijn als je alles mee hebt: wind, een aangename temperatuur, zon, geen heuvels, maximaal 60 kilometer en aan het eind een heerlijk hotel.
Het begon vanmorgen niet zo vroeg. Voor achten was er niemand in het hotel aanwezig en kon ik dus ook niet weg, daar mijn fiets bij de extra bedden, de brievenbus, de bieropslag en ik weet niet wat nog meer stond. Maar om kwart over acht zat ik al weer op de fiets, hopeloos op zoek naar een ontbijt. De straten en pleintjes van Leon, waar gisteravond nog velen van het mooie weer genoten, bleken uitgestorven, zelfs de terrassen waren weg. Gelukkig was er op een achterafplein iets open, waar ik thee en een croissant kon eten.
Stad uit de weg vinden is altijd een ellende, maar opeens stond ik voor de parador St. Marco, waar Henk en Gerda, het echtpaar waar ik veel mee optrek, ook plotseling op de fiets verschenen. En nadat ik weer de goede weg gevonden had, zwaaide er plotseling iemand naar mij, Bert, de fietspelgrim uit Den Haag, die ondanks zijn fietsvrije dag al vroeg uit de veren was.
Stad uit was even klimmen, voor de rest was het een vrij vlakke tocht, met uitzicht op de besneeuw bergen, die morgen op ons wachten. Het eerste stuk was echt prachtig, vlak, graanvelden, natuurgebieden en soms het gekwaak van een kikker, het voelde echt als een feest om door zo'n mooi landschap te mogen rijden.
Na een tweede ontbijt in een klein dorpje, waar het bevriende echtpaar ook zat, ging het op naar Astorga, maar niet voordat ik bij Hospital de Orbigo de mooie brug over de Orbigo was gepasseerd en mijn banden haast kapot had gereden op een grindweg.
Astorga is een mooi, levendig dorp met een schitterend stadhuis ( waarom hebben we in Lansingerland geen monumentaal gemeentehuis met een klok waarbij bij toerbeurt een mannetje of een vrouwtje op slaat, echt een gemis), een kathedraal die dicht was en een bisschoppelijk paleis van Gaudí.
Ik zit in een luxe hotel en heb al bier en wijn achter de kiezen, straks raak ik nog aan de drank. Morgen wacht cruzo de ferro op 1500 meter!!
Het begon vanmorgen niet zo vroeg. Voor achten was er niemand in het hotel aanwezig en kon ik dus ook niet weg, daar mijn fiets bij de extra bedden, de brievenbus, de bieropslag en ik weet niet wat nog meer stond. Maar om kwart over acht zat ik al weer op de fiets, hopeloos op zoek naar een ontbijt. De straten en pleintjes van Leon, waar gisteravond nog velen van het mooie weer genoten, bleken uitgestorven, zelfs de terrassen waren weg. Gelukkig was er op een achterafplein iets open, waar ik thee en een croissant kon eten.
Stad uit de weg vinden is altijd een ellende, maar opeens stond ik voor de parador St. Marco, waar Henk en Gerda, het echtpaar waar ik veel mee optrek, ook plotseling op de fiets verschenen. En nadat ik weer de goede weg gevonden had, zwaaide er plotseling iemand naar mij, Bert, de fietspelgrim uit Den Haag, die ondanks zijn fietsvrije dag al vroeg uit de veren was.
Stad uit was even klimmen, voor de rest was het een vrij vlakke tocht, met uitzicht op de besneeuw bergen, die morgen op ons wachten. Het eerste stuk was echt prachtig, vlak, graanvelden, natuurgebieden en soms het gekwaak van een kikker, het voelde echt als een feest om door zo'n mooi landschap te mogen rijden.
Na een tweede ontbijt in een klein dorpje, waar het bevriende echtpaar ook zat, ging het op naar Astorga, maar niet voordat ik bij Hospital de Orbigo de mooie brug over de Orbigo was gepasseerd en mijn banden haast kapot had gereden op een grindweg.
Astorga is een mooi, levendig dorp met een schitterend stadhuis ( waarom hebben we in Lansingerland geen monumentaal gemeentehuis met een klok waarbij bij toerbeurt een mannetje of een vrouwtje op slaat, echt een gemis), een kathedraal die dicht was en een bisschoppelijk paleis van Gaudí.
Ik zit in een luxe hotel en heb al bier en wijn achter de kiezen, straks raak ik nog aan de drank. Morgen wacht cruzo de ferro op 1500 meter!!
-
17 Juni 2014 - 06:43
Janny:
Klinkt allemaal heel goed en gezellig daar in Spanje. Veel succes met klimmen vandaag! -
17 Juni 2014 - 10:01
Inge:
Hoi Ingeborg,
Zo'n lommerrijke dag zit er gelukkig ook in voor je. Hans hoopt dat je door Ponferrada rijdt. Mooi kasteel en dito bergdorpje. Wij genieten, lui, van jouw verhalen in de buurt van Lunel, zuid Frankrijk. Wel met fietsen, maar veel verder dan vlakke grintweggetjes door het Camarque landschap gaan wij niet. Ook leuk hoor. Bij onze gehuurde camper ( zo groot als een vrachtauto, veels te groot) vertelt Hans aan de hand van jouw verslagen meer over de omgeving waar jij in rijdt. Je verhalen geven ons een plaatsvervangende trots, hoe gaaf dat je dit doet en kunt.
Nog veel sterkte in de bergen die gaan komen!
Gr. Hans en Inge
-
17 Juni 2014 - 18:05
Annet:
Wat leuk je belevenissen elke dag te volgen. Heerlijk toch dat je even ontspannen kunt fietsen, morgen wacht je weer een zware dag, sorry, vandaag dus. We zijn weer benieuwd hoe je de klim bent doorgekomen. En een goed hotel heb je 's avonds wel verdiend na alle fietstochten. Wij nemen lekker een glaasje wijn buiten en hopen dat jij daar nu ook aan toe bent. Proost en veel succes. xx karel & annet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
