Cruz de Ferro
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
01 Januari 1970 | Spanje, Ponferrada
Voor elke pelgrim is het een mijlpaal, het bereiken van Cruz de Ferro. Dus ook voor mij. Vanmorgen ben ik, na een copieus ontbijt, vertrokken uit de gezellige plaats Astorga. Ik moest om weg te komen wel laveren tussen de marktkramen in opbouw. Al vrij snel buiten de stad kwam ik in een ruig rotsachtig landschap terecht met veel gele bloemen en mooie uitzichten. De bergen slopen naderbij. De eerste 20 kilometer waren zelfs voor de slakkenklimmer als ik een eitje, het laatste stuk was pittig. Ik heb niet de kracht om de echt steile hellingen fietsend op de komen, maar met de benenwagen en de fiets duwend kom je ook vooruit. Het landschap was spectaculair, met op de hellingen gele brem of gagel, die contrasteerde met de paarse hei, een plaatje om naar te kijken. Curieus was dat ik helling op wind mee had. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Op het hoogste punt namen drie Spaanse mannen foto's van elkaar en met mij erbij. En plots was daar Cruz de Ferro, een simpel ijzeren kruis op een paal, je rijdt er eigenlijk zo voorbij. Ook weer foto's nemen en mijn drie stenen uit Royan daar achtergelaten. Ik wilde net vertrekken kwamen er twee vrouwen uit Breda aan op een .... elektrische fiets, gevolgd door een camper, hun nachtverblijf. Ze wisten niet hoe lang de helling was, daarom hadden ze nog veel getrapt, anders was de accu leeg. Een Belg werd berg op gefotografeerd door zijn vrouw, die hem met de auto begeleidde. Zo kan het dus ook! Het bereiken van Cruz de Ferro, het hoogste punt van de fietstocht, is een ontroerend moment in een Pelgrimsleven.
Wie denkt dat je daarna naar beneden kunt, heeft het mis, na luttele kilometers afdalen moet je nog een stuk omhoog, zinloos maar het is niet anders. En daarna begint het grote afdalen, steil, bochtig en met soms een slecht wegdek. Op sommige stukken echt eng. Ik ben bijna volledig remmend naar beneden gegaan, kon ik ook nog van het landschap genieten, dat was schitterend, zo was een berg helemaal geel van de brem.
Na een lunch in een dorp op de helling ging het weer verder naar beneden. Een Ier liep omdat zijn voorrem oververhit was geraakt, anderen stopten even om dezelfde reden. Uiteindelijk kwam ik in Ponferrada aan, waar ik nog een tijdje gezocht heb naar een hotel. Mijn verder onvolprezen Garmin wilde me een trap op laten gaan, maar uiteindelijk heb ik toch een klein kamertje gekregen in een hotel met al twee fietspelgrims. Jullie raden het al Gerda en Henk.
Wie denkt dat je daarna naar beneden kunt, heeft het mis, na luttele kilometers afdalen moet je nog een stuk omhoog, zinloos maar het is niet anders. En daarna begint het grote afdalen, steil, bochtig en met soms een slecht wegdek. Op sommige stukken echt eng. Ik ben bijna volledig remmend naar beneden gegaan, kon ik ook nog van het landschap genieten, dat was schitterend, zo was een berg helemaal geel van de brem.
Na een lunch in een dorp op de helling ging het weer verder naar beneden. Een Ier liep omdat zijn voorrem oververhit was geraakt, anderen stopten even om dezelfde reden. Uiteindelijk kwam ik in Ponferrada aan, waar ik nog een tijdje gezocht heb naar een hotel. Mijn verder onvolprezen Garmin wilde me een trap op laten gaan, maar uiteindelijk heb ik toch een klein kamertje gekregen in een hotel met al twee fietspelgrims. Jullie raden het al Gerda en Henk.
-
17 Juni 2014 - 20:54
Bart:
Cruz de Ferro en Tour de Force!
Gefeliciteerd! Super prestatie en dat zonder elektrische fiets! Helaas geen bubbelbad als beloning... Dat is dan wel weer jammer!
Ga zo door en kom snel terug, ik houd het misschien nog een paar weken recht, maar dan ben je echt weer nodig! Wat heb jij een taaie dossier zeg! Goed nieuws: Station Bleiswijk gaat definitief door, nu nog halte HSL!
Morgen BBQ met de PV, ja ik ben lid geworden, als ik je vervang, dan doe ik dat ook ALL THE WAY!
Gr. Bart -
17 Juni 2014 - 22:00
Wilfred:
Wat een prestatie iedere keer weer , en hoe lang/ver nog? Ook zo knap om steeds na een dag fietsen zo'n leuk en onderhoudend reisverslag te maken . Ik volg je dus dagelijks via mail vanaf mijn heerlijke , Zuid-Franse ,vakantieadres , en echt het is iedere avond weer een genot om te lezen ! Sterkte met de fietstochten , genieten van al het mooie om je heen , en een fantastisch slot van je pelgrimtochten , groeten , ook van Jacques , vanuit mijn ( ik moet bekennen : LUIE ) vakantiestoel , Wilfred -
17 Juni 2014 - 22:44
Jos Engels:
Hallo Ingeborg,
Ik heb je een aantal dagen niet kunnen volgen omdat ik op verlaten plekken in Tsjechië was, maar vanavond heb ik alles weer ingehaald.
Je schrijft zulke herkenbare situaties! Prachtig om te lezen en mooi om te volgen. Je slaat je héél manmoedig door alle problemen en probleempjes heen, en daarnaast geniet je ook volop van alles om je heen, de natuur, de bloemen, de route-afsnijdingen . . ..
Misschien wil je je belevenissen nog eens op een regio-bijeenkomst vertellen? Ze zijn heel inspirerend voor ieder die nog een beetje tegen het grote avontuur zit aan te hikken. Je doet het fantastisch. Heel veel lof!
Jos Engels -
18 Juni 2014 - 08:44
Marianne Luesken:
Top!!! Wat een mooie verhalen schrijf je, Ingeborg! Geniet van deze reis. In de gemeente Lansingerland is het ook laveren, maar dan tussen alle partijen. We missen je hier. Nog veel succes met je laatste etappes.
Marianne -
18 Juni 2014 - 09:35
Hetty:
Hi Ingeborg,
Wat een mijlpaal, Cruz de Ferro. En wat een bergen! En wat ben je stoer!
Het is zo fijn herkenbaar wat je allemaal schrijft. Ontmoetingen, geploeter, mooie landschappen, emoties, gedoe onderweg, dagelijks leven van de spanjaarden waar je dan ineens in terecht komt, eten zoeken en ga zo maar door.
Zeg en dan nog die gemeentehuizen: wij hebben een keer op de Camino in een gemeentehuis geslapen!! Kom daar maar eens om hier in Rotterdam (en omstreken;)
Heel veel goede moed, buen camino, Hetty
-
18 Juni 2014 - 14:31
Jaap En Matty:
H.I.
Wat ben jij een kei...!!!!!
Voor het slapen gaan even een leesverhaal van jou, je zou je kind kunnen voelen.
Aspergemaaltijd heb je gemist, maar daar kan deze tocht niet tegen op.
De gele Brem is daar veel mooier van kleur dan in Nederland.
Prachtig, geniet er nog maar even van, want het is zo weer voorbij.
-
18 Juni 2014 - 15:31
Gerri:
Zeg die Gerda en Henk worden nog boezemvrienden. Je gaat ze nog missen. Misschien kunnen jullie om de kosten wat te drukken wel een gezamenlijke kamer nemen ?
Ik ben verder erg trots op je vanwege het kruis en vanwege het veilig afdealen. Goed zo. Hier ook alles kits, we gaan zo voor de match... groet, Gerri -
18 Juni 2014 - 20:10
Jaap En Matty:
H.I.
Zie onze vorige mail, wij bedoelen dus dat de aspergemaaltijd niet op kan tegen jouw geweldige tocht!!!!
Dit om misverstanden te voorkomen.
Liefs. -
19 Juni 2014 - 15:21
Patricia:
Hey Ingeborg! Zo te lezen gaat het goed met je, zelfs beter dan in het begin! Het ziet er daar waarschijnlijk heel mooi uit, kan me voorstellen dat je daarvan geniet. Hier is (bijna) iedereen in de ban van de voetbal. Het WK begon rustig, maar na de eerste wedstrijd van Nederland, die zo fantastisch werd gewonnen, kleurt Nederland weer oranje en zijn de juichpakken van Roy Donders allang uitverkocht. Wel jammer, ik had jou wel zien zitten in je juichpak. Had ook leuk geweest om de tocht in zo'n geweldig juichpak te volbrengen. Je was in ieder geval opgevallen! Of het ook vrienden had opgeleverd, daar twijfel ik aan. Goed voor Bart om even met jouw dossiers bezig te zijn ;) Weet ie ook weer wat werken is!
Ik wens je voor morgen weer veel succes! Respect!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
