Wandelen in regen en zon

Wat stond er vandaag op het programma? Een boottocht en een wandeling door het Abel Tasman Park. Het goot echter van de regen. Vanuit de boot kon je nog net de goudgele stranden onderscheiden. Verder was het een grijze bende, bijna zeeziek voor nul uitzicht. Een groot deel van de passagiers behoorde tot een spaans reisgezelschap. Qua leeftijd had ik zo aan kunnen sluiten. Na een uurtje varen lag een aantal, misschien zeeziek, met hun hoofd op de tafel, de anderen bleven verwoed fotograferen, zelfs de beelden van het televisiescherm. Vermakelijk was een ogenschijnlijk alleen reizende dame, die elke keer als ze naar buiten ging om te fotograferen een warme muts en bijpassende shawl aantrok. De Spanjaarden waren duidelijk niet gekomen om te wandelen.
Bij een van de stops droop er een groepje mensen naar binnen. Alles was nat. Zouden we wel gaan lopen? Er stond een tocht van 4 uur op het programma.
Na lang wikken en wegen hebben we ons gewapend tegen de regen en zijn van boord gegaan. Het eerste half uur goot het, maar in een bos is dat altijd minder erg. We stapten flink door, onderweg de reuzevarens bewonderend en enkele uitzichten over de baaien met gouden stranden. Langzamerhand werd het droger en binnen twee uur scheen de zon. De uitzichten werden daardoor nog mooier. Je moet je voorstellen je wandelt op een smal pad langs een afgrond vol met bomen en struiken, door een soortement oerwoud, met meer dan manshoge varens, lichtgroene mossen, oranje zwammen, witte bloempjes en geschilderd in alle schakeringen groen. Daar tussen door zie je plotseling een goudgeel strand en een azuurblauwe zee. Zo nu en dan kom je een waterval tegen, of hoor je een vogel die het geluid maakt van een piepende deur.
De wandeling was echt de moeite waard, alleen wat lang, ruim 11 km klimmen en dalen is veel als je het niet gewend bent. De schitterende omgeving vergoedde veel.
De wandeling eindige op een van de mooie stranden, waar we een uur hebben gewacht op de boot. Geen straf in zo'n paradijselijke baai. Die nog mooier zou zijn als er geen stekende zandvliegjes zouden zijn!