Vliegend over vulkanen
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
21 November 2016 | Nieuw Zeeland, Whakapapa Village
Hoeveel schoonheid kan een mens op een dag aan? Hier in Tongariro Nationaal Park vecht het ene mooie plaatje met het andere. Vanmorgen hebben we een schitterende wandeling gemaakt door op de heenweg een desolaat landschap met steeds zicht op de vulkanen. Hoe hoger we kwamen, hoe meer lavastromen we zagen. De inspanning werd beloond met een klaterende waterval. De terugweg ging langs de kolkende rivier, die zich langs stenen en rotspartijen een weg naar beneden baande.
En dan dat schitterende hotel waarin we zitten, met een uitstraling van de jaren twintig chique, maar het comfort van nu. Vanavond zat ik weggezakt in een enorme fauteuil, genietend van een biertje, het uitzicht te bewonderen met op de achtergrond Yesterday van de Beatles op de piano.
Schoonheid in de overtreffende trap bood wel onze vliegtocht over de drie vulkanen. In een vliegtuigje waar vijf passagiers in konden vlogen we echt boven deze bergen. Je kon de kraters zien liggen. Wat een kleuren, het bruin van de lava, blauwe en lichtgroene meertjes, een hel blauwe hemel, een besneeuwde top en in de verte Lake Taupo en de grazige weide. En dan te bedenken dat dit nu zo grandioze landschap in een klap kan veranderen, wanneer een van deze reuzen in beweging komt en as, stenen, water en lava uitbraakt. Deze prachtige plek speelt trouwens een sinistere rol in de film the Lord of the Rings, als het land Mordor en the Mountain of Doom.
Hoewel de vlucht fantastisch was, waren we ook blij dat we weer aan de grond stonden. We waren allebei zo misselijk als een kat. Toch had ik deze vlucht niet willen missen.
Op het eind van de middag zijn we met de auto nog naar een uitzichtpunt geklommen. De stenen die de vulkaan had uitgespuwd, lagen voor het oprapen ( al waren de meeste te zwaar om te dragen). Tussen de stenen door groeiden dappere lichtgrijze mossen en wat grassoorten, terwijl zich een stroompje een weg baande naar beneden. Zoveel natuurkracht maakt je klein en blij tegelijk!
En dan dat schitterende hotel waarin we zitten, met een uitstraling van de jaren twintig chique, maar het comfort van nu. Vanavond zat ik weggezakt in een enorme fauteuil, genietend van een biertje, het uitzicht te bewonderen met op de achtergrond Yesterday van de Beatles op de piano.
Schoonheid in de overtreffende trap bood wel onze vliegtocht over de drie vulkanen. In een vliegtuigje waar vijf passagiers in konden vlogen we echt boven deze bergen. Je kon de kraters zien liggen. Wat een kleuren, het bruin van de lava, blauwe en lichtgroene meertjes, een hel blauwe hemel, een besneeuwde top en in de verte Lake Taupo en de grazige weide. En dan te bedenken dat dit nu zo grandioze landschap in een klap kan veranderen, wanneer een van deze reuzen in beweging komt en as, stenen, water en lava uitbraakt. Deze prachtige plek speelt trouwens een sinistere rol in de film the Lord of the Rings, als het land Mordor en the Mountain of Doom.
Hoewel de vlucht fantastisch was, waren we ook blij dat we weer aan de grond stonden. We waren allebei zo misselijk als een kat. Toch had ik deze vlucht niet willen missen.
Op het eind van de middag zijn we met de auto nog naar een uitzichtpunt geklommen. De stenen die de vulkaan had uitgespuwd, lagen voor het oprapen ( al waren de meeste te zwaar om te dragen). Tussen de stenen door groeiden dappere lichtgrijze mossen en wat grassoorten, terwijl zich een stroompje een weg baande naar beneden. Zoveel natuurkracht maakt je klein en blij tegelijk!
-
21 November 2016 - 10:26
Madeleine:
Hoi Ingeborg,
Wat een veelheid aan avonturen en natuurschoon. Ik bewonder je voor je tocht door die grot. Bij het lezen alleen krijg ik het al Spaans benauwd.
Groetjes, Madeleine -
21 November 2016 - 11:02
Ivonne:
Klaterende regen in de Achterhoek op deze maandagmorgen. Een kopje koffie en dan.....4 prachtige verhalen van jou en Caroline!! Hoera! Ik zink weg in de schitterende wereld die jullie bezoeken en o zo mooi beschrijven. Het is gelukt: ik wil jullie reis ook maken. Weliswaar zit ik al stiekem op jullie achterbank maar nu wil ik er real life naar toe. Of ik in dat zwarte waterpak de grot in durf? Ik ben een waterrat in de Slingeplas, zwem graag in zee, maar nauwe donkere doorgangetjes? Brr. Jullie zijn helden! Vervolgens in een klein vliegtuigje kruipen en ondanks de misselijkheid kunnen genieten. Super gaaf, dat zegt een heleboel over het land..en jullie dappere dames. En dat chique hotel zal ondertussen spijt hebben dat zulke heldinnen niet in spijkerbroek naar binnen mochten.
Heerlijk hoe jullie samen deze geweldige reis ondernemen en genieten. Gorgeous memories worden hier gemaakt. En ik blijf meegenieten. Big Hug XXXgo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
