Met de tram

Nagasaki heeft drie tramlijnen en daarop rijden piepende en krakende ouderwetse trammetjes. Ze bestaan uit een wagonnetje en hebben alleen maar banken aan de zijkant. Het is een ideaal vervoermiddel om naar alle bezienswaardigheden te gaan.
We begonnen in Glovergarden, waar de rijke Westerlingen eind 19e eeuw hun optrekjes hadden met uitzicht op de haven. Ik had ergens gelezen dat je het beste boven kon beginnen. Bij het eindpunt van tram 5 was een lift. Deze ging net als een cablecar schuin omhoog. Nog een gewone lift verder en we stonden boven op een heuvel met een schitterend uitzicht op Nagasaki.
In het park zelf staan enkele fraaie voorbeelden van Europese huizen met een Japanse snit. Onder architectuur gebouwde houten villa’s, waarvan een met zuilen en een pergola. De eigenaren hadden een westerse inrichting met stoelen, tafels en bedden. De keuken en de Japans ingerichte bediende vertrekken stonden los van het huis,
We kuierden langzaam naar beneden genietend van de mooie gebouwen, de vele bloeiende planten (die wel met gif werden bespoten), de vernuftige uit muren komende watervallen en de steeds wisselende uitzichten op de haven. Het moet daar in de zomer goed toeven zijn geweest.
Het huis van de Glover zelf werd gerestaureerd en tevens aardbevingbestendig gemaakt. Deze Schotse ondernemer kwam op 22 jarige leeftijd naar Japan en werkte onder meer in de scheepsbouw, mijnindustrie, wapenhandel en de brouwerij. Hij heeft veel voor de industriële ontwikkeling van Japan betekend.
Afdalend uit het park kom je uit bij de Õura Church, de eerste Katholieke kerk van Japan. Een wit sober gebouw op een heuvel met een Mariabeeld ervoor. Niet bijster interessant.
Na dit bezoek bracht de tram ons bij de beroemde brilbrug. Een leuk punt in de stad. Er ligt een aantal oude bruggen achter elkaar, je kunt vlak langs het water lopen en over stapstenen naar de overkant komen. Enorme koikarpers en spelende kinderen maakten het tot een levendig geheel. Langzaam slenterden we via een van de vele winkelstraatjes, die uitliep in de in Japanse steden gebruikelijke overdekte winkelpassage, terug richting hotel.
Nog even met de tram naar het station om een bijzondere tempel te bezoeken. Die bevond zich op een heuvel achter hoge flatgebouwen. Het reusachtige beeld van Kannon, de godin van mededogen en de zee, torent daar boven uit. Het rust op een enorme schildpad, wiens schild het dak van de tempel vormt. Onder de tempel bevindt zich een klein mausoleum met de nagedachtenis aan de omgekomenen bij de atoombom hier op Nagasaki en een slinger van Foucault met een slinger van 25,1 meter en een bal aan de onderzijde. Deze slinger wordt gebruikt om de draaiing van de aarde aan te tonen.
Een vreemd element in deze sobere tempel.