Bloemenpracht en omvallen
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
10 Juni 2014 | Spanje, San Juan de Ortega
Ik ben vandaag 4,8 kilo lichter van start gegaan. Niet dat ik zoveel ben afgevallen, was dat maar waar. Nee, ik heb mij van de overbodige ballast ontdaan en alle spullen die ik niet meer denk nodig te hebben naar huis gestuurd. Mijn gezelschap bestaat nu nog uit mijn rode Santos, twee grote fietstassen, een stuurtas en ikzelf.
Door de exercitie bij het postkantoor vertrok ik pas na tienen uit Santa Domingo. De eerste kilometer gingen als een speer, een lange rechte weg, waarop ik eindelijk eens normaal kon fietsen. De weg was enigszins saai, maar dat werd teniet gedaan door de schitterende bermen. Rode klaprozen, velden lila papavers, gele toortsen, en allerlei paarse en witte bloemen vochten om de ereprijs. Wie was het mooiste? Het was een genot om daar te fietsen. Later voegde ook intens blauwe bloemen zich bij het geheel en ... een enkele orchis. En juist die laatste werd me bijna fataal. Ik was weer eens even gestopt, vanwege moeheid door het klimmen en om een foto te maken, toen ik de orchis zag staan. Die moest op de foto, tegelijkertijd viel mijn fiets om en in een poging dit tegen te gaan ik ook. Daar lag ik op mijn rug! Opstaan, fiets oprapen en weer verder klauteren is dan het devies.
Het was een mooi stuk weg, met veel afwisseling, heuvelflanken met granen in alle stadia van rijpheid, zonnebloemen, aardappelen en de al genoemde lilla klaprozen. En het was er doodstil, hele stukken kwam ik niemand tegen. De vogels vlogen verschrikt op toen ik voorbij kwam.
Het was ook vermoeiend, veel klimmen en waar ik dan eindelijk naar beneden kon, lag er grit op de weg!
Toen ik het echt niet meer zag zitten doemde St. Juan de Ortega op, een oud klooster met een kerk, twee huizen en een auberge met slechte bedden. Het is normaal een schattig plaatje, waar de moderne tijd heeft toegeslagen. Er hangt een enorme kraan boven. De kerk annex klooster wordt gerestaureerd. Het is hier druk, vooral met veelal moeilijk lopende wandelaars. De enig andere Nederlander is een fietser uit Den Haag.
Door de exercitie bij het postkantoor vertrok ik pas na tienen uit Santa Domingo. De eerste kilometer gingen als een speer, een lange rechte weg, waarop ik eindelijk eens normaal kon fietsen. De weg was enigszins saai, maar dat werd teniet gedaan door de schitterende bermen. Rode klaprozen, velden lila papavers, gele toortsen, en allerlei paarse en witte bloemen vochten om de ereprijs. Wie was het mooiste? Het was een genot om daar te fietsen. Later voegde ook intens blauwe bloemen zich bij het geheel en ... een enkele orchis. En juist die laatste werd me bijna fataal. Ik was weer eens even gestopt, vanwege moeheid door het klimmen en om een foto te maken, toen ik de orchis zag staan. Die moest op de foto, tegelijkertijd viel mijn fiets om en in een poging dit tegen te gaan ik ook. Daar lag ik op mijn rug! Opstaan, fiets oprapen en weer verder klauteren is dan het devies.
Het was een mooi stuk weg, met veel afwisseling, heuvelflanken met granen in alle stadia van rijpheid, zonnebloemen, aardappelen en de al genoemde lilla klaprozen. En het was er doodstil, hele stukken kwam ik niemand tegen. De vogels vlogen verschrikt op toen ik voorbij kwam.
Het was ook vermoeiend, veel klimmen en waar ik dan eindelijk naar beneden kon, lag er grit op de weg!
Toen ik het echt niet meer zag zitten doemde St. Juan de Ortega op, een oud klooster met een kerk, twee huizen en een auberge met slechte bedden. Het is normaal een schattig plaatje, waar de moderne tijd heeft toegeslagen. Er hangt een enorme kraan boven. De kerk annex klooster wordt gerestaureerd. Het is hier druk, vooral met veelal moeilijk lopende wandelaars. De enig andere Nederlander is een fietser uit Den Haag.
-
10 Juni 2014 - 20:01
Françoise:
Lieve Ingeborg, Het gaat je goed zo te zien! Je komt in je ritme en onlangs de kleine haperingen en val partijen lijkt het toch nu gewoon bij te horen! je gaat wel erg snel vind ik! Morgen Burgos en zeker tijd nemen om alles te bekijken daar? De kathedraal is wel erg mooi, jammer genoeg moet je daar wel weer voor betalen om binnen te komen! Wel goedkoper voor de pelgrims! Er is een kleine herberg midden in het centrum erg leuk daar boven een kerk. Daar verbleven de acteurs die in de film de Way spelen!
Heel veel liefs.! Ik volg je met plezier! Dikke kus.
Françoise -
11 Juni 2014 - 07:36
Janny:
Ha Ingeborg Het is wel een echte pelgrimstocht met vallen en opstaan. Maar ook met mooie routes nu. In Burgos neem je een rustdag toch? Is mooie en gezellige stad. En na een rustdag is het vast beter fietsen. En heb je dan het ergste klimwerk gehad? Ik geniet van je leuke reisverslag. Zelf in het weekend gefietst in Berg en Dal met fikse onweersbui. In ons dicht bevolkte land kun je dan gelijk schuilen. Maar het is wel prachtig fietsen daar!
-
11 Juni 2014 - 14:05
Tanja:
Hi Ingeborg, wat ben je stoer bezig zeg! Heel erg leuk om al je belevenissen te lezen van achter m'n bureau:). Heel veel sterkte, plezier en vooral lekker genieten van dit avontuur!
groetjes Tanja -
11 Juni 2014 - 14:09
Patricia:
Joepie! Ingeborg wordt positief en gaat genieten van de mooie natuur! Good for you! Tja, en dat dit vogels verschrikt opvliegen ... (nog steeds die chokopasta niet van je gezicht gehaald?)
Alle lof hoor! Echt super! Dat klimmen zal niet meevallen, zeker niet met een behoorlijk temperatuurtje. Let wel: heel Lansingerland is trots op je! (denk ik)
Mooi verhalen, die ik graag lees in deze broeikas! Morgen weer veel succes! -
11 Juni 2014 - 21:26
Bart:
Ingeborg!
Hoe beter het jou gaat, daar in Spanje, hoe slechter het met mij gaat hier in Lansingerland. Je dossiers komen allemaal erg dichtbij en vooral, mijn kant op, er moet veel geregeld worden. Excursies, voorlichtingsbijeenkomsten, fietstochten etc. Je weet het wel. Gisteren wel oprechte complimenten van de oud-wethouder aan jouw adres, wat betreft o.a. de inhoud van je speeches voor de naturalisatie ceremonie! Wordt erg gewaardeerd door de nieuwe Nederlanders!
Zojuist met het team afscheid genomen van de oud-wethouders, we gaan ze missen! Patricia had nog een origineel cadeau (hun naambordjes van de raadsvergaderingen) en onze Natascha heeft een USB- stick gemaakt met beelden van hun hoogtepunten. Leuk allemaal, maar we missen je wel dus:
Zet en trap vooral door! Hoop je snel weer te zien!
Gr. Bart -
12 Juni 2014 - 21:52
Sylvia:
Ha Ingeborg!
Wat een leuk reisverslag! en wat maak je toch veel mee op zo'n tocht in je eentje. Geniet er maar van want binnenkort moet je weer ZEILen in Lansingerland.
Groet van Sylvia
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
