Van regenwoud naar kale bergen
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
30 November 2016 | Nieuw Zeeland, Cardrona
Voor de weg naar Fox Glacier stond een groot hek. Danger stond er met grote letters. Een uitzichtpunt was het enige dat ons restte. Daar aangekomen zagen we auto's op de voorheen afgesloten weg rijden. We konden toch naar de gletsjer, wij als een haas weer terug. De track was net open, ze waren de informatieborden nog aan het schoonvegen en het pad egaliseren. Het landschap was veel ruiger dan bij Franz Josef, overal stroomde water, lagen stenen en gruis. Aan een kant rezen bergen op met regenwoud, aan de anderen kant loodrechte wanden. Het wandelpad kruiste snelstromende watertjes, waardoor met stenen een pad was aangelegd. Het was een zee stevige klim naar het punt waar je het einde van de gletsjer kon zien. Ik sjokte echt naar boven over het oneffen en mer gruis bezaaide pad. Klimmen is nu eenmaal niet mijn sterkste punt. De inspanning werd beloond, de tong van de gletsjer was duidelijk zichtbaar, terwijl het snel stromende water voor de achtergrond muziek zorgde. Op de terugweg zagen we een hele horde Chinezen verspreid over de stenen lopen. ( het lijkt wel of Nieuw -Zeeland een kolonie van China is, overal kom je Cinezen tegen). Een van de stroompjes was zo sterk geworden dat de doorwaadbare plaats was overstroomd. De Chinezen zochten een plaats om droog over te steken en dat bracht hilarische taferelen met zich mee. Dames met parasols en hun onafscheidelijke hoedjes springend over water, een oude Chinees die een steen in de stroom gooide zodat zijn vrouw droog over kon. Anderen die een wanhopige poging deden aan de andere kant te komen, maar onverrichter zake terugkeerden.
Na de gletsjer reden we kilometers door dicht regenwoud, met zo nu en dan zicht op besneeuwde bergen. We passeerden vele rivieren, allemaal via de befaamde one lane bridge. Was het water van de eerste stromen nog melkachtige grijs, door het puin, later werden ze helder grijs, terwijl de laatste rivieren in blauw waren.
Op een gegeven moment weken de beboste bergen om plaats te maken voor een diep blauwe zee. We waren sprakeloos. Verder ging het weer door dit onbewoonde gebied, waar bergen, zee, bos en zo nu en dan een stukje vlak strijden om de schoonheidsprijs. Bij het dorpje Haast, een gehucht met 20 huizen, zijn we bijna verdwaald in onze zoektocht naar de winkel!
Langs de Haastrivier reden we langzaam de pas op. Regelmatig waren er korte wandelingen naar natuurverschijnselen, zoals een 28 meter hoge waterval, uitzicht op de bergen en de blue pools. Een azuur blauwe rivier die uit een kloof zich in een meer stort, te bereiken via twee hangbruggen. Zo iets hadden we nog niet gezien. Daar liepen we nog door het regenwoud, een paar kilometer verderop waren de bossen weg en zagen we kale bergen. We hadden de Westkust definitief verlaten. Nu wachten ons de meren, ontstaan in de ijstijd, omringd door bergen met en zonder sneeuw en een weg die hoog boven de oever slingerde. Ook daar was het weer zo mooi dat we bij elk uitzichtpunt stopten. Pas regen zessen bereikten we uitgeput van alle wandelingen en 300 km rijden, Wanaka, gelegen aan het gelijknamige meer. Echt een toeristendorp met een relaxte sfeer. Na het diner was het nog 25 kilometer naar Cardrona, waar we in een van de oudste hotel van het land onze comfortabele logeerplek hebben.
Na de gletsjer reden we kilometers door dicht regenwoud, met zo nu en dan zicht op besneeuwde bergen. We passeerden vele rivieren, allemaal via de befaamde one lane bridge. Was het water van de eerste stromen nog melkachtige grijs, door het puin, later werden ze helder grijs, terwijl de laatste rivieren in blauw waren.
Op een gegeven moment weken de beboste bergen om plaats te maken voor een diep blauwe zee. We waren sprakeloos. Verder ging het weer door dit onbewoonde gebied, waar bergen, zee, bos en zo nu en dan een stukje vlak strijden om de schoonheidsprijs. Bij het dorpje Haast, een gehucht met 20 huizen, zijn we bijna verdwaald in onze zoektocht naar de winkel!
Langs de Haastrivier reden we langzaam de pas op. Regelmatig waren er korte wandelingen naar natuurverschijnselen, zoals een 28 meter hoge waterval, uitzicht op de bergen en de blue pools. Een azuur blauwe rivier die uit een kloof zich in een meer stort, te bereiken via twee hangbruggen. Zo iets hadden we nog niet gezien. Daar liepen we nog door het regenwoud, een paar kilometer verderop waren de bossen weg en zagen we kale bergen. We hadden de Westkust definitief verlaten. Nu wachten ons de meren, ontstaan in de ijstijd, omringd door bergen met en zonder sneeuw en een weg die hoog boven de oever slingerde. Ook daar was het weer zo mooi dat we bij elk uitzichtpunt stopten. Pas regen zessen bereikten we uitgeput van alle wandelingen en 300 km rijden, Wanaka, gelegen aan het gelijknamige meer. Echt een toeristendorp met een relaxte sfeer. Na het diner was het nog 25 kilometer naar Cardrona, waar we in een van de oudste hotel van het land onze comfortabele logeerplek hebben.
-
30 November 2016 - 11:01
Ivonne:
Lieve Ingeborg en Caroline,
wat hebben jullie weer genoten van dit stukje paradijs. Ik ook! Heb het Cardrona Hotel gegoogled (zitten jullie daar?) en zag mooi oud hout, een gemoedelijke sfeer en een waslijn waaraan bergschoenen hingen te luchten. Allemaal ingrediënten waar ik zo van houd. En die klim Ingeborg: geweldig! Je had al gespierde benen, nu kun je je meten aan de jeugd: strak en stevig. Nog een reden voor mij om naar NZ te reizen...hihi. Als ik in januari in Voorburg ben hoop ik je te zien en spreken en nog veel meer over deze fantastische reis te horen. Ik kruip weer op de achterbank en ben benieuwd naar het binnenland van dit eiland. Hug X -
30 November 2016 - 15:36
Thilly:
Hallo Ingeborg en Caroline,
Wat een heerlijke reis en wat geniet ik van de verslagen. Bij elk verhaal dat ik lees, wil ik ook! Alhoewel, die tocht langs het ravijn..... Fijn dat jullie dat hebben gehad :-) Ik zie uit naar de rest.
Geniet ervan. Groet, Thilly -
30 November 2016 - 22:10
Ineke Biegstraaten:
Ik begin alvast met sparen Ingeborg. Ik wil nu echt naar Nieuw-Zeeland. Je verhalen maar straks zeker je foto's zullen dit alleen maar bevestigen. Vanavond was er een natuurfilm op tv over Nieuw-Zeeland. Wat een geweldig land. Ik moet nu bedenken welk land op mijn wensenlijstje gaat zakken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
