Panda's en theehuizen

Chengdu is de stad van de panda's, overal zie je panda beeltenissen. In deze stad is een groot panda onderzoekscentrum gevestigd. 10 jaar geleden lag het nog buiten de stad. Nu maakt het onderdeel uit van de metropool. In de verte rijzen gigantische smalle flats op die je overal in China ziet. Maar dat doet niets af aan de schoonheid van dit park.
Brede lanen, bamboebossen, bloemen, veel trappen met gele strepen om bezoekers er op te wijzen dat de trap begint en eindigt (zagen we ook in Hualong) vormen de entourage van verschillende pandawoongebieden. Elke panda in zijn eigen habitat. In de natuur zijn het ook solitaire dieren die ver van elkaar af leven. Alleen moeder en kinderen wonen in een grote ruimte.
Naast onderzoek wordt er ook met succes gefokt. De bedoeling is dat de panda's ooit worden teruggezet in de natuur.
Het zijn schattige dieren om te zien met hun witte kop met zwarte ogen en ze bewegen een beetje traag en onhandig, net of ze over elke beweging moeten nadenken. Naast grote panda's hebben we ook baby's gezien, en pubers, die wat aan het stoeien waren. Eentje lag op zijn rug bamboe te eten. Schattig om te zien, maar ze zijn in werkelijkheid niet zo lief.
Naast de gewone panda fokken ze ook rode panda's, die zijn iets kleiner en leven vooral in de bomen.
Je hebt meteen in de gaten waar panda's te zien zijn, daar barst het van de Chinezen met fototoestellen. Ze kijken niet, ze nemen alleen foto's, het liefst nog met zichzelf of hun familie erop.
Na even een rustmoment in het hotel zijn we op zoek gegaan naar de tweede mustsee in Chengdu, een theehuis.
Onderweg richting theehuis kwamen we een heel druk restaurant tegen. We hebben op de gok wat uitgekozen en werden meteen getrakteerd op de hete Sichuan keuken. Rijst moest wat verlichting brengen, maar onze lippen brandden nog uren daarna.
Het theehuis was per metro bereikbaar, omdat alle metro's in China, volgens hetzelfde principe werken, dus ook die hier in Chengdu, hadden we gauw door waar we heen wilden. Ook overstappen is geen probleem. Op de grond staat heel groot de richting van de lijn die je moet hebben. Daarbij is de metro goedkoop, voor zes yuan, nog geen euro, met z'n tweeën, kwamen we in de buurt van de tempel en het theehuis. Een verrassende belevenis. Je koopt een zakje losse thee bij een loket, haalt kommetjes en een thermoskan warm water en thee drinken maar, lekker gezeten op een groot schaduwrijk terras. Het was zo druk dat we nauwelijks een plaatsje konden vinden: jong, oud, man, vrouw, monnik iedereen komt er. Bij de thee kan je pinda's of zonnebloempitten consumeren. We er kwamen helemaal zen vandaan.
De bijbehorende zen tempel zag er weer heel anders uit dan de tempels bij Xiahe en Langmusi. Het was een enorm complex. Wel zagen we ook hier veel Chinezen buigen voor de Boeddhabeelden.
Op de terugweg liepen we per ongeluk een warenhuis binnen, bleek een gigantische boekhandel te zijn. Scheltema en Donner samen en dan nog veel groter. Je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden er boeken over. Alleen de Engelstalige boeken waren bedoeld als leermateriaal!! We hebben onze ogen uit gekeken.