Nugget Point
Door: Ingeborg Schuitemaker
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
30 November 2018 | Nieuw Zeeland, Dunedin
Nugget Point
De gastheer en gastvrouw van de B&B serveerden een overvloedig ontbijt. Op de tafel vonden we toast met gesmolten kaas en tomaat, roerei met dikke plakken bacon en de gebruikelijke cerials met fruit, boter, jam, jus. De gastheer kwam er gezellig bijzitten en vertelden alles over het Nieuw-Zeelandse onderwijs. Er zijn hier echt nog jongens kostscholen. Ze kosten een paar centen, maar dan heb je ook echt goed onderwijs. Hij had zelf ook op zo’n school gezeten en ging lunchen met een paar maten.
Goed gevoed begonnen we even later aan een frisse ochtendwandeling. Ons doel was een waterval, ongeveer een kilometer vanaf het huis. Het water viel wel vijf etages naar beneden en baande zich een weg door een dichtbegroeid regenwoud. Mooi maar niet bijzonder.
Dat was onze volgende stop wel, nugget point, een kaap die alleen via een smalle, bergweg, die vlak langs zee liep, te bereiken was.( je merkt dat het zelfs in de Catlins drukker wordt, twee jaar geleden was het nog een zandweg met enorme keien).
Vanaf de parkeerplaats slingerde een smal pad zich rond de kaap tot het uiterste puntje. In de oceaan lag een paar rotsachtige eilandjes, waar normaal zeehonden en pinguïns te zien zijn. De wind gierde echter om de kaap, de groenige zee beukte wild tegen de bruine rotsen. De dieren hadden allemaal beschutting gezocht op twee dappere zeehonden na die je van grote hoogte in gevecht zag met de golven.
Het uitzicht is op zich al schitterend, de beukende wind maakte het geheel spectaculair. Je moest je echt goed vasthouden, anders viel je om. Tom vond het ook maar wat eng dat ik op een rooster hoog boven zee stond.
Op een ander punt zouden pinguïns te zien zijn. Het enige dat ik tegenkwam was bloeiend Nieuw-Zeelands vlas.
We kropen de smalle, steile bergweg weer af en gingen op weg naar Dunedin.
Dat is een alleraardigste Schots getinte stad met van die Engelse huizen, geschikt voor een halve middag rondlopen, tenminste als je geen musea bezoekt.
We kwamen uiteindelijk op het centrale plein midden in de vrijdagmiddagborrel terecht en hebben daar ook van genoten!
De gastheer en gastvrouw van de B&B serveerden een overvloedig ontbijt. Op de tafel vonden we toast met gesmolten kaas en tomaat, roerei met dikke plakken bacon en de gebruikelijke cerials met fruit, boter, jam, jus. De gastheer kwam er gezellig bijzitten en vertelden alles over het Nieuw-Zeelandse onderwijs. Er zijn hier echt nog jongens kostscholen. Ze kosten een paar centen, maar dan heb je ook echt goed onderwijs. Hij had zelf ook op zo’n school gezeten en ging lunchen met een paar maten.
Goed gevoed begonnen we even later aan een frisse ochtendwandeling. Ons doel was een waterval, ongeveer een kilometer vanaf het huis. Het water viel wel vijf etages naar beneden en baande zich een weg door een dichtbegroeid regenwoud. Mooi maar niet bijzonder.
Dat was onze volgende stop wel, nugget point, een kaap die alleen via een smalle, bergweg, die vlak langs zee liep, te bereiken was.( je merkt dat het zelfs in de Catlins drukker wordt, twee jaar geleden was het nog een zandweg met enorme keien).
Vanaf de parkeerplaats slingerde een smal pad zich rond de kaap tot het uiterste puntje. In de oceaan lag een paar rotsachtige eilandjes, waar normaal zeehonden en pinguïns te zien zijn. De wind gierde echter om de kaap, de groenige zee beukte wild tegen de bruine rotsen. De dieren hadden allemaal beschutting gezocht op twee dappere zeehonden na die je van grote hoogte in gevecht zag met de golven.
Het uitzicht is op zich al schitterend, de beukende wind maakte het geheel spectaculair. Je moest je echt goed vasthouden, anders viel je om. Tom vond het ook maar wat eng dat ik op een rooster hoog boven zee stond.
Op een ander punt zouden pinguïns te zien zijn. Het enige dat ik tegenkwam was bloeiend Nieuw-Zeelands vlas.
We kropen de smalle, steile bergweg weer af en gingen op weg naar Dunedin.
Dat is een alleraardigste Schots getinte stad met van die Engelse huizen, geschikt voor een halve middag rondlopen, tenminste als je geen musea bezoekt.
We kwamen uiteindelijk op het centrale plein midden in de vrijdagmiddagborrel terecht en hebben daar ook van genoten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
