Wandelaars, inclusief een ezel, en hellingen
Door: Ingeborg
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
03 Juni 2012 | Frankrijk, Parijs
Het is maar afwachten of er ergens Wifi is, zodat ik weer een blog kan schrijven. Na mijn dag rust in Rocamadour ben ik weer klimmend en klauterend verder gegaan, een klimgeit is er niets bij. Het eerste stuk was prachtig, met een mooi gezicht op de oude stad, die tegen de rotsen is geplakt. Ik wist dat het zwaar zou worden, want de hellingen volgden elkaar snel op, en klimmen is niet mijn specialiteit, maar het landschap was mooi en het weer ook, ookal was het heel warm. Zo nu en dan denk ik dat ik beter kan lopen, want fietsend al die hellingen op gaat soms echt niet, maar ik ploeter vrolijk en soms niet zo vrolijk door.
Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer omhoog om daarna hoog boven het dal van de lot terecht te komen, zo nu en dan heeft dat geklim een onverwacht tintje. Want wat overkwam mij daar rijdend met aan de ene kant de afgrond naar de Lot en aan de andere kant de berg, er kroop een heuse slang over, hij hield zich even stil toen hij mij hoorde, maar kroop daarna onverstoorbaar verder. Hoewel het een mooie tocht was, was ik blij mijn tentje op te kunnen zetten in Cahors, tegenover twee Nederlandse wandelaars. De ene was begin maart uit Utrecht vertrokken. Op die camping trof ik ook mijn buren uit Rocamadour. De man daarvan lag en ligt denk ik nog steeds in het ziekenhuis in Cahors met een infectie en een bloedvergiftiging.
In Cahors was ik net op tijd om de kathedraal te bekijken, verder is het een rommelige stad.
Gisteren ging het verder voor 81 km naar Auvillar. Het landschap is echt veranderd, er zijn heel veel klaprozen en orchissen, daar zouden wij in Nederland een hek omheen zetten(Iets voor Wilderszijde?) maar de koeien zijn verdwenen. Na Cahors was het een beetje een kalklandschap met veel akkerbouw en enkele plastic kassen. Hoogtepunt was de kerk in Moissac, met een schitterend portaal. Daar zat ik opeens midden tussen de studenten kunstgeschiedenis, ik zat te bellen voor een beeld en werd gesommeerd weg te gaan. Niet alleen het voorportaal van de kerk is mooi ook het cloister is de moeite waard. Ik had mijn zinnen gezet op Auvillar, omdat het laatste stuk langs een kanaal ging, eindelijk een recht stuk, maar dat hoort bij een kanaal, het ging regenen. Daarna fietste ik minimaal 7 km door populierenbossen in alle soorten en maten, toen de Garonne over en daarna de meest vreselijke helling ooit naar dat dorp. Ik kwam meer dood dan levend aan bij de VVV, waar ik moest zijn voor de Pelgrimgite, een soort jeugdherberg voor ouderen. Je slaap met z'n vieren op een kamer en de wandelaars waren vanmorgen al om zes uur vertrokken. Ik was de enige fietser.
Er was feest in het dorp, iedereen liep in ouderwetse boerenkledij, maar omdat de elektriciteit uitviel moest ik minder feestelijk, minimaal een half uur op mijn American burger wachten. Auvillar is een mooi dorp met een fraai uitzicht op de Garonne, de omgeving en... een kerncentrale.
Vanmorgen de regenjas en de rainlegs aan. Het goot. Ik ben heel veel wandelaars tegengekomen allemaal met hun rugzak onder hun cape, een curieus gezicht. Maar het meest opvallende vond ik toch wel een man met een ezel, ik had er al van gehoord, maar nu zag ik hem echt. Hij ging wat eten en de ezel werd voor de kerk in Lecoutre vastgebonden. In die kerk staat een mooi beeld van St. Jacques. En je hebt een mooi uitzicht vanaf die plaats over de omgeving. Verder kunnen we kort zijn over deze etappe, het landschap is wat saai, veel akkerbouw, weinig bomen en er zijn heel veel hellingen, eigenlijk alleen maar hellingen. Na 61 km hield ik het in Castera-Verduza echt voor gezien. En wat schetst mijn verbazing, het Nederlandse echtpaar, dat ik al een paar keer ben tegengekomen, staat hier ook. Wat wel leuk was, bijna het enige leuke vandaag, dat vlak bij Lecoutre de wielerclub met versnaperingen stond, die konden ze mij natuurlijk niet weigeren.
Ik slaap gelukkig weer in mijn tentje, want zo'n pelgrimsherberg vind ik ook niets. Morgen naar Maurbourget.
Op een gegeven moment moest ik natuurlijk weer omhoog om daarna hoog boven het dal van de lot terecht te komen, zo nu en dan heeft dat geklim een onverwacht tintje. Want wat overkwam mij daar rijdend met aan de ene kant de afgrond naar de Lot en aan de andere kant de berg, er kroop een heuse slang over, hij hield zich even stil toen hij mij hoorde, maar kroop daarna onverstoorbaar verder. Hoewel het een mooie tocht was, was ik blij mijn tentje op te kunnen zetten in Cahors, tegenover twee Nederlandse wandelaars. De ene was begin maart uit Utrecht vertrokken. Op die camping trof ik ook mijn buren uit Rocamadour. De man daarvan lag en ligt denk ik nog steeds in het ziekenhuis in Cahors met een infectie en een bloedvergiftiging.
In Cahors was ik net op tijd om de kathedraal te bekijken, verder is het een rommelige stad.
Gisteren ging het verder voor 81 km naar Auvillar. Het landschap is echt veranderd, er zijn heel veel klaprozen en orchissen, daar zouden wij in Nederland een hek omheen zetten(Iets voor Wilderszijde?) maar de koeien zijn verdwenen. Na Cahors was het een beetje een kalklandschap met veel akkerbouw en enkele plastic kassen. Hoogtepunt was de kerk in Moissac, met een schitterend portaal. Daar zat ik opeens midden tussen de studenten kunstgeschiedenis, ik zat te bellen voor een beeld en werd gesommeerd weg te gaan. Niet alleen het voorportaal van de kerk is mooi ook het cloister is de moeite waard. Ik had mijn zinnen gezet op Auvillar, omdat het laatste stuk langs een kanaal ging, eindelijk een recht stuk, maar dat hoort bij een kanaal, het ging regenen. Daarna fietste ik minimaal 7 km door populierenbossen in alle soorten en maten, toen de Garonne over en daarna de meest vreselijke helling ooit naar dat dorp. Ik kwam meer dood dan levend aan bij de VVV, waar ik moest zijn voor de Pelgrimgite, een soort jeugdherberg voor ouderen. Je slaap met z'n vieren op een kamer en de wandelaars waren vanmorgen al om zes uur vertrokken. Ik was de enige fietser.
Er was feest in het dorp, iedereen liep in ouderwetse boerenkledij, maar omdat de elektriciteit uitviel moest ik minder feestelijk, minimaal een half uur op mijn American burger wachten. Auvillar is een mooi dorp met een fraai uitzicht op de Garonne, de omgeving en... een kerncentrale.
Vanmorgen de regenjas en de rainlegs aan. Het goot. Ik ben heel veel wandelaars tegengekomen allemaal met hun rugzak onder hun cape, een curieus gezicht. Maar het meest opvallende vond ik toch wel een man met een ezel, ik had er al van gehoord, maar nu zag ik hem echt. Hij ging wat eten en de ezel werd voor de kerk in Lecoutre vastgebonden. In die kerk staat een mooi beeld van St. Jacques. En je hebt een mooi uitzicht vanaf die plaats over de omgeving. Verder kunnen we kort zijn over deze etappe, het landschap is wat saai, veel akkerbouw, weinig bomen en er zijn heel veel hellingen, eigenlijk alleen maar hellingen. Na 61 km hield ik het in Castera-Verduza echt voor gezien. En wat schetst mijn verbazing, het Nederlandse echtpaar, dat ik al een paar keer ben tegengekomen, staat hier ook. Wat wel leuk was, bijna het enige leuke vandaag, dat vlak bij Lecoutre de wielerclub met versnaperingen stond, die konden ze mij natuurlijk niet weigeren.
Ik slaap gelukkig weer in mijn tentje, want zo'n pelgrimsherberg vind ik ook niets. Morgen naar Maurbourget.
-
03 Juni 2012 - 18:48
Annet:
Hallo doorzetter, Wat mij betreft heb je de bolletjestrui allang verdiend. Wat een verhalen, maar wel leuk jou op deze manier te volgen. Al je vrienden ,inclusief wij natuurlijk, sturen al onze energie naar jou toe. We leven met je mee. Vanmiddag stond hier nog een verrassing voor de deur, Gerri!!!
Als het goed is krijg je vanaf morgen weer wat droge dagen. Wensen je weer alles succes en als het je teveel wordt ..... volgend jaar heb je weer vakantie.
liefs annet -
03 Juni 2012 - 19:41
Vul Hier Je Naam In.:
Vul hier je reactie in... -
03 Juni 2012 - 20:34
Berna:
hoi Ingeborg.
Nu ik weer terug ben van mijn kleine camino etappe heb ik thuis je verslagen kunnen lezen. Een pittige onderneming waarmee je bezig bent!
In Spanje was een hele leuke pleisterplaats voor fietsende pelgrims welke ik je kan aanbevelen; Albergue/ Hotel Jakue in Puente la Reina.Spanje begint nu wel in zicht te komen he?
Heel veel succes en plezier gewenst!!!
Liefs van Berna -
03 Juni 2012 - 21:04
Inge:
Hoi Ingeborg,
Zojuist hebben we weer gekeken waar je nu beland bent. Al aardig richting Pau. Wat ben je toch een enorme bikkel, al die hellingen en afdalingen! Diep, diepe buigingen voor jou. Hier is de herfst ingetreden, koud en regen. Volgende week zaterdag ben ik ook in La douche France, Hans komt een weekje later. Nee zonder fiets maar wel met wandelschoenen.
Hou vol daar, je bent al zo ver.
We denken aan je en stralen energie in.
gr. Inge (en Hans) -
04 Juni 2012 - 08:10
Janny:
Hoi Ingeborg,
'k Hoop dat het daar niet zo hard regent als hier nu. Per verslag stijgt mijn bewondering voor je. Wat een doorzettingsvermogen met al die heuvels (bergen natuurlijk) en ook nog regen gisteren. En dan nog een slang. 'k Denk aan je en hoop dat je Santiago haalt. Maar bedenk dat je nu ook al een heldin en ware pelgrim bent!!
Liefs,
Janny -
04 Juni 2012 - 11:51
Jannet:
Fijn om een foto van jou te zien. Je ziet er stralend uit. Ik vind het heerlijk om je verslagen te lezen. Ik stuur ze nu ook door naar Riette. Je bent nu op de helft (over de helft). Ik zal je berichtjes straks nog missen. Het is steeds een feest te lezen wat je onderweg tegenkomt (slangen, ezels), maar ook de ontmoetingen met de mensen worden leuk beschreven. Lekker genieten verder en sterkte! -
04 Juni 2012 - 12:35
Ton Thijssen, Pr'bee:
Pas terug van Alp d'huez en weer bijgelezen. Veel respect voor je doorzettings vermogen. Hoop dat het weer nu eens gaat meezitten en ben benieuwd naar je volgende verslagen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
