De laatste dag

We hadden een geweldige B&B in Akaroa. Zo geweldig dat we bijna tot negen uur sliepen en ons nog moesten haasten om op tijd bij de boot te zijn. We zouden een havenrondvaart maken met mogelijk zicht op dolfijnen. Aangekomen in het pittoreske stadje met houten huizen in lichte kleuren, Franse terrasjes en omgeven door olijfbomen, hadden we de haven snel gevonden. Het woord stadje is ook wat pretentieus, met 1000 inwoners is Bleiswijk er een wereldstad bij.
Het regende en de boot lag aan het eind van de pier. Ik kan 10 meter op krukken lopen, dat ging hem niet worden. Op dus naar onze eindbestemming, Christchurch. Na afscheid genomen te hebben van de heuvels, de baaien, het intense groen, de schapen en koeien reden we de stad binnen. Aangekomen bij het hotel kwamen ze meteen met een rolstoel aanzetten. Geen overbodige luxe, want de kamer is een dagmars van de receptie. Die had ik op mijn krukken nooit gehaald!!
Caroline heeft me in de rolstoel, wat hilarisch is, als je die nooit geduwd hebt naar het Antarctisch centrum gereden. Interessant, met een stel gehandicapte pinguïns, en ruimte met sneeuw, waarin ze een antarctische storm nabootsen. Zat ik daar met een dikke jas aan en eentje over mijn benen als een soort marsmannetje. Zo'n storm maakt wel een vreselijk lawaai. Daarbij is het helemaal donker.
Omdat ik gezien mijn dikke been geen van mijn broeken aan kan en mijn kouwelijke aanleg me altijd dik kleed in het vliegtuig had ik een onflatteuze broek nodig. Caroline heeft nog een aardig exemplaar op de kop getikt.
Christchurch is uitgestrekt, de binnenstad is een bouwput. Langzamerhand verrijst er een nieuw centrum ter vervanging van de puinhopen van de aardbeving van 2011. Alleen de kerk is nog een bouwval.
Teruggekomen bij het hotel moesten we de auto van alle rommel ontdoen. Caroline wilde de rolstoel ophalen bij het hotel, kwam er meteen een busje mee om me op te halen. Ik werd netjes naar onze kamer gebracht.
Morgen vlieg ik naar huis en Caroline naar Melbourne. Dit was mijn laatste blog van de fantastisch reis. Ik heb Nieuw-Zeeland in mijn hart gesloten. Iedereen bedankt voor jullie support en ik zie jullie gauw in Nederland.