Stoom, stank, spa

Stoom, stank, borrelende modder, gekleurde meren, alle soorten geothermische activiteit die er zijn, hebben we vandaag gezien ( gelukkig geen vulkaanuitbarsting). Ze tonen hoe instabiel de bodem hier is. Rijdend over de geothermische highway van Rotorua naar Taupo zie je regelmatig rookpluimen opstijgen. En er is echt geen brand, ze komen gewoon uit de grond.
Zo is er een mudpool waar de hete, grijsbruine modder omhoogborrelt in onregelmatige mini geisers. Verderop zie je een donkergroen meer, elders fluoriserend groen water, en weer ergens anders lijkt het water net inkt en komen kleine belletjes naar boven. Of je buigt je over een dampende krater, waar uit de diepte onheilspellende klanken opstijgen om plotseling metersbrede sintelterrassen te ontwaren met in een hoek een gele borrelende zwavelpoel, breekbaar, maar eeuwenoud.
Hoogtepunt is het blauwe meer met de kleur van champagne met een roze en oranje rand, van meer dan 100 graden C, vandaag in damp gekleed. Zelfs een eenvoudig slootje is nog kokend heet en herbergt vele kleuren. Kortom een landschap waar een geoloog helemaal wild van wordt en ik stiekem ook.
Langs de weg is ook ander moois te zien: vulkaanachtige bergen, enorme kratermeren, zoals lake Taupo, een woeste waterval met lichtblauw water dat zich door een kloof perst (Huka Falls), ontelbare struiken gele brem en grasland dat tegen de heuvels oploopt. Soms zie je een wei overbevolkt met koeien, misschien staan er wel een paar honderd op een kluitje. De koeien die we vandaag zagen hadden allemaal een rode streep over hun bil, gedekt misschien?
Terug in Rotorua was het nog niet uit met de geothermie. We hebben ons in de Polynesische Spa gewaagd en kozen voor een luxe privé bad met uitzicht op het meer. Het bad bestond uit gladde, onregelmatige keien, met water van 38,5 graden. Het water komt rechtstreeks uit een bron, ik ben vergeten wat er allemaal voor mineralen inzit. Na een half uur ging er een groen lampje branden ten teken dat de tijd om was. Je kon je dan nog wel douchen en je aankleden. Het was echt rustgevend, badend in dat warme water, dat niet afkoelde, met krijsende meeuwen als muzikanten en het meer als uitzicht, Een niet-goedkope maar niet te missen belevenis.