ik mis de koeien
Door: Ingeborg
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
30 Mei 2012 | Frankrijk, Rocamadour
Gisteravond zeer chique en ver boven de begroting gegeten in het restaurant van het hotel. Het restaurant was in een keldergewelf en het was zeer smaakvol ingericht. Maar van de hoeveelheid die ik daar kreeg, kom ik zeker geen helling op. De eigenaresse was wel heel aardig en heel belangstellend.
Vanmorgen ontbeten met uitzicht op Turenne en omgeving. Ik bof nu wel met het weer. Het was vandaag maar 38 km, maar het voelde of ik het drie dubbelen heb gereden. Het begon al met een klim van 7%, die ik al lopend en duwend heb genomen. Daarna werd het iets beter, er zat zelfs een hele lange afdaling in in het geheel.
Ik fietste vooral langs en door bossen, de vele voorjaarsbloemen hebben plaatsgemaakt voor klaprozen en klaver en heel opvallend kon ik minder genieten van vogelzang gewoon omdat ik minder vogels hoor, maar wel van de cigales, en opeens wist ik wat ik miste. Er waren geen koeien meer, geen trouwe bruine koppen die mij aanstaarden. Het is een aardig besloten landschap, met soms schitterende uitzichten.
Wel zijn er aardige dorpen, zoal Martel, beslist een bezoek waard. Na een korte, het zal niet waar zijn, klim, mocht ik dan eindelijk naar beneden, echt een heel eind. Op een gegeven moment gaf mijn Garmin water aan, de Dordogne, een brede wildstromende rivier. Ik heb even de tijd genomen om uit te kijken. Na de brug leek het vlak, maar dat was 4 km vals plat en daarna een klein weggetje rechts, met toch een helling. Ben maar weer van mijn fiets gestapt en ben omhoog gelopen. Soms vraag ik me af waarom ik het doe. Uiteindelijk kwam ik in Rocamadour aan, tenminste de plaats die er boven ligt. Rocamadour ligt echt tegen de berg aangeplakt. Het is een pelgrimsoord, waar vroeger mensen als boetedoening naar toe werden gestuurd.
Ik heb mijn tentje opgezet en ga morgen dat wonderlijke oord bekijken, naar al dat klimmen had ik er vandaag geen zin meer in.
Vanmorgen ontbeten met uitzicht op Turenne en omgeving. Ik bof nu wel met het weer. Het was vandaag maar 38 km, maar het voelde of ik het drie dubbelen heb gereden. Het begon al met een klim van 7%, die ik al lopend en duwend heb genomen. Daarna werd het iets beter, er zat zelfs een hele lange afdaling in in het geheel.
Ik fietste vooral langs en door bossen, de vele voorjaarsbloemen hebben plaatsgemaakt voor klaprozen en klaver en heel opvallend kon ik minder genieten van vogelzang gewoon omdat ik minder vogels hoor, maar wel van de cigales, en opeens wist ik wat ik miste. Er waren geen koeien meer, geen trouwe bruine koppen die mij aanstaarden. Het is een aardig besloten landschap, met soms schitterende uitzichten.
Wel zijn er aardige dorpen, zoal Martel, beslist een bezoek waard. Na een korte, het zal niet waar zijn, klim, mocht ik dan eindelijk naar beneden, echt een heel eind. Op een gegeven moment gaf mijn Garmin water aan, de Dordogne, een brede wildstromende rivier. Ik heb even de tijd genomen om uit te kijken. Na de brug leek het vlak, maar dat was 4 km vals plat en daarna een klein weggetje rechts, met toch een helling. Ben maar weer van mijn fiets gestapt en ben omhoog gelopen. Soms vraag ik me af waarom ik het doe. Uiteindelijk kwam ik in Rocamadour aan, tenminste de plaats die er boven ligt. Rocamadour ligt echt tegen de berg aangeplakt. Het is een pelgrimsoord, waar vroeger mensen als boetedoening naar toe werden gestuurd.
Ik heb mijn tentje opgezet en ga morgen dat wonderlijke oord bekijken, naar al dat klimmen had ik er vandaag geen zin meer in.
-
30 Mei 2012 - 17:30
Bart:
Hoi Ingeborg!
Onze steun en toeverlaat heeft gelukkig eindelijk weer eens een keer goed gegeten ;-). Ga zo door, we willen je sterker terug dan toen we je hebben laten gaan! (stom)
Ik probeer nog wat koeien voor je te redden, maar de meesten zijn reeds verdronken of controversieel verklaard. Jou kennende haal jij ze wel weer uit de sloot als je terug bent ;--).
Dan nu het goede nieuws: in je afwezigheid zijn we druk geweest om de braakliggende gronden te herbestemmen, met succes. De naar de blonde politicus vernoemde polder is nu een broedgebied voor zeldzame vogelsoorten, ik noem een Zomertaling, Slobeend, Patrijs, Bontbekplevier, Grutto en Tureluur (en dat zul je wel worden van mij). Hiermee hebben we in één klap het duurste en meest waardevolle natuurgebied van Nederland uit de grond gestampt! Goed voor de gebiedspromotie.
Dus als je (oude) koeien en (nieuwe) vogels wil zien: kom dan z.s.m. terug!
Jij vraagt je af waarom je de reis ondernomen hebt? Ik vertel het je, het gaat niet om jou, het gaat om ons: Zodat wij met je mee kunnen leven en dit soort stukjes kunnen schrijven en dat we denken dat we niet van die saaie ambtenaren zijn en dat er nog hoop is! Kortom jij doet het niet voor jezelf, je doet het voor ons, de organisatie, het openbaar bestuur en uiteindelijk voor het geluk van de natie! (Net een boek gelezen over framing, sorry).
Ga door, geniet, laat ons niet vallen! ( O ja ik heb wat weddenschappen lopen en ik heb veel op je ingezet ;-). Doe het dus voor mij, please....
Heel veel kracht, je kunt het en je doet het geweldig! Gr Bart
-
30 Mei 2012 - 17:34
Hetty:
Ha Ingeborg,
Dankzij Karel en Annet heb ik nu ook je nieuwsbrief en kan ik meeleven. En dat doe ik van harte! we hebben ook heel Frankrijk door gefietst en er zijn van die klimmetjes die werkelijk applaus verdienen! Ik maak hier een diepe buiging voor je en wens je buen camino,lieve groet, Hetty -
30 Mei 2012 - 19:43
Liesbeth:
Ingeborg nu genieten van je rustdag, rustig beginnen met een croissantje en een heerlijk bakje slobber, rustig het dorpje bekijken en dan in de meest aftandse kroeg gaan lunchen daar is het meestal het lekkerst en goedkoop, wij hadden een keer een viergangenmenu inclusief wijn voor 13 euro, en lekker.
Doe weer energie op en dan weer on the road again. Chapeau Groetjes van Liesbeth -
30 Mei 2012 - 20:21
Adri Bakker:
Hoi Ingeborg, ik vind het nog steeds erg stoer dat je aan het fietsen bent. Je spieren gaan er zo langszamerhand ook aan wennen. Bij hellingen gewoon gaan zitten en dan maar rustig trappen je trappers niet te veel omwentelingen laten maken. En dan genieten van die momenten dat je weer een col hebt gehaald.
Ik heb vorige week in Riga weer een marathon gelopen, dat is natuurlijk maar een peuleschil vergeleken met jouw bedevaartstocht. Die Franse dorpjes met cafes en patiserrie altijd goed in de ochtend om een flan te scoren. We lusten er tijdens onze tochten wel pap van. Moet je ook proberen. Ga morgen lekker hangen om bij te tanken. succes Adri ook namens Cecile
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
