Bonjour
Blijf op de hoogte en volg Ingeborg
01 Juni 2014 | Frankrijk, Facture
Vandaag heb ik geloof ik wel vijftig keer bonjour gezegd. Op zondag klimmen ook alle Fransen mannen, vaak met vrouw en kinderen, op hun mountainbike, al rijden ze alleen maar op verharde paden, om een eindje te toeren. En elke keer als ik zo'n stel tegenkwam was het bonjour. De meesten zeiden wat terug, al heb je er natuurlijk ook chagrijnigen bij, die stuurs voor zich uitstaarden.
Curieus was de fietsclub van, ik wou bijna zeggen bejaarden, maar ik schatte ze even oud als ik, die op de leider na allemaal in fel gele hesjes door het bos kropen ( op de fiets). Een vrouw bleef steeds achter die kon het trage tempo niet volgen. En ook de zin van de gele hesjes zag ik niet in. In de uitgestrekte dennenbossen was een hert te bewonderen, maar heb ik tussen de bomen geen auto kunnen ontwaren. Alleen bij strandovergangen stonden ze bij bosjes.
Het leek mij leuk om weer een bootje te nemen en zo bevond ik mij twee uur te vroeg in Cap Ferret tussen de vretende Fransen wachtend op de boot, nu ja boot, het was meer een vergrote roeiboot met een motor. Ik ben trouwens van weeromstuit ook maar wat gaan eten.
Tegen de tijd dat de boot ging, was de hele pier vol. De eerste boot ging, voor ik het in de gaten had, afgeladen weg. Bij de tweede boot mochten de fietsen en hun berijders eerst. Wel moest ik alle bagage van mijn fiets halen! Ik zat tegenover een zeer beweeglijk Frans jongetje van ik schat anderhalf twee jaar met een blauw brilletje op.
Aan de overkant aangekomen mocht ik niet eerst mijn fiets opladen, nee iedereen werd naar boven gebonjourd. Daar liep ik dan met vier tassen te sjouwen, mijn fiets werd door een bootsjongen naar boven gereden. Bij het opladen viel de fiets natuurlijk om, omdat ik de verkeerde tas er eerst aanhing.
Na nog even fietsen, nu niet meer door ruisende dennenbomen maar langs een drukke weg, arriveerde ik in het lelijke en doodse dorp Facture/ Biganos. Uitgestorven op zondagavond! Alle inwoners stonden volgens mij in de rij bij de bakker, die wel open was. Daar heb ik me maar bij aangesloten, want restaurants heb ik niet kunnen vinden. En mijn hotel zit tegenover de chemische fabriek. Daar kwam ik pas achter toen ik al ingecheckt had!!
Curieus was de fietsclub van, ik wou bijna zeggen bejaarden, maar ik schatte ze even oud als ik, die op de leider na allemaal in fel gele hesjes door het bos kropen ( op de fiets). Een vrouw bleef steeds achter die kon het trage tempo niet volgen. En ook de zin van de gele hesjes zag ik niet in. In de uitgestrekte dennenbossen was een hert te bewonderen, maar heb ik tussen de bomen geen auto kunnen ontwaren. Alleen bij strandovergangen stonden ze bij bosjes.
Het leek mij leuk om weer een bootje te nemen en zo bevond ik mij twee uur te vroeg in Cap Ferret tussen de vretende Fransen wachtend op de boot, nu ja boot, het was meer een vergrote roeiboot met een motor. Ik ben trouwens van weeromstuit ook maar wat gaan eten.
Tegen de tijd dat de boot ging, was de hele pier vol. De eerste boot ging, voor ik het in de gaten had, afgeladen weg. Bij de tweede boot mochten de fietsen en hun berijders eerst. Wel moest ik alle bagage van mijn fiets halen! Ik zat tegenover een zeer beweeglijk Frans jongetje van ik schat anderhalf twee jaar met een blauw brilletje op.
Aan de overkant aangekomen mocht ik niet eerst mijn fiets opladen, nee iedereen werd naar boven gebonjourd. Daar liep ik dan met vier tassen te sjouwen, mijn fiets werd door een bootsjongen naar boven gereden. Bij het opladen viel de fiets natuurlijk om, omdat ik de verkeerde tas er eerst aanhing.
Na nog even fietsen, nu niet meer door ruisende dennenbomen maar langs een drukke weg, arriveerde ik in het lelijke en doodse dorp Facture/ Biganos. Uitgestorven op zondagavond! Alle inwoners stonden volgens mij in de rij bij de bakker, die wel open was. Daar heb ik me maar bij aangesloten, want restaurants heb ik niet kunnen vinden. En mijn hotel zit tegenover de chemische fabriek. Daar kwam ik pas achter toen ik al ingecheckt had!!
-
01 Juni 2014 - 21:26
Liesbeth:
Hoi Ingeborg, Zou niet een Michelin gids aanschaffen want om nu heel Frankrijk door te toeren zonder een goede maaltijd of überhaupt geen restaurant kunnen vinden lijkt mij echt een straf, zo wordt het een zeer zware pelgrimage, en er moet wel geleden worden maar de maag is toch wel het vuurtje waarop je moet fietsen..Houd de moed er in, wij blijven je volgen. Groetjes van liesbeth -
02 Juni 2014 - 08:34
Inge:
Helemaal mee eens, Liesbeth. Gun jezelf tijdens deze superprestaties eenvoudige, doch copieuze maaltijden, Ingeborg!
Wat een leuke verslagjes trouwens. Kun je een boek van maken!
Je komt langzamerhand in de streek waar Geert en ik ook gefietst hebben toen hij 12 jaar was. Alleen zonder verpakking want die werd steeds naar de volgende plek gebracht.
We hebben toen erg genoten. Ik zou het nu toch niet meer willen doen en dan ook nog in m'n Eentje....... chapeau, schoon-kanjer!!
Veel spierkracht en moed vanuit Rotterdam, Gr. Van Hans en Inge. -
02 Juni 2014 - 11:13
Jan:
Het blijft een geweldig avontuur. Leuk om je via internet te kunnen volgen. Geniet,
Jan -
02 Juni 2014 - 15:18
Patricia:
Goh .... klinkt wel heel errugg leuk allemaal ... Word er bijna depressief van. O.k., morgen weer een nieuwe dag! Gaat goed komen ... toch?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
